Parijs telt vele mooie, bijzondere, leuke, lelijke en prachtige attracties. Hieronder vind je een overzicht van de 35 belangrijkste bezienswaardigheden die Parijs rijk is. Parijs de stad van de liefde, kunst en levenslust. Wie denkt er bij deze stad niet aan romantische wandelingen langs de Seine, aan kolossale landsschapsschilderijen, aan Bohemiens en intellectuelen. En inderdaad, iedereen vindt meestal wat hij verwacht en hoopt te ontdeken in Parijs. Tussen de schitterende bezienswaardigheden zoals de Notre-Dame, de stalen harmonie van de Eiffeltoren en de gedurfde symmetrie van de Grande Arche, liggen de brede boulevards met hun geschiedenis, musea, galeries, winkels, restaurants en cafés klaar om ontdekt te worden.

De wereldberoemde ereboog staat in zijn volle glorie aan het eind van de Avenue des Champs-Elysées. Napoleon liet het enorme monument bouwen in 1805 na zijn overwinning in de slag bij Austerlitz. Echter door tegenslag, niet in de laatste plaats omdat hij zelf in ongenade viel, werd de boog pas na 31 jaar voltooid. Op 50 meter boven de grond heb je vanaf het platform een van de mooiste uitzichten over Parijs. Dagelijks geopend van 10-22.30 uur okt-mrt; 10-23 uur apr-sep. 

Baron Haussmann ontwierp dit 900 hectare grote park in het westen van Parijs in de 19e eeuw. Het is niet verstandig hier 's nachts rond te dwalen, maar overdag kun je hier fietsen huren, roeien op de meren, tochtjes met paard-en-wagen maken en picknicken op het gras. Er is een amusementspark voor kinderen en zelfs een openluchttheater waar Shakespeare gespeeld wordt. 

Voormalig president Georges Pompidou gaf in 1960 opdracht voor de bouw van het Centre Pompidou dat het Musée National d'Art Moderne moest gaan huisvesten. Buizen, pijpen, roltrappen en andere constructies hangen aan de buitenkant van het gebouw. Mooi of lelijk? Oordeel zelf. Het slimme ontwerp creëerde hoe dan ook een maximum aan ruimte voor exposities, een openbare bibliotheek, een bioscoop, winkels en het restaurant Le Georges op de bovenste etage. Geopend van 11-22 uur (dinsdags gesloten). Meer info: www.centrepompidou.fr

De Fransen zijn altijd op alle gebieden vooruitstrevend geweest en vervangen graag oud door nieuw. Voorbeeld hiervan is het ultramoderne La Défense dat, begonnen in de jaren '50, uitgegroeid is tot het grootste zakencentrum van Frankrijk met zijn hoge torenflats en futuristische wandelwegen. Het summum is de Grande Arche die ter ere van de 200e verjaardag van de revolutie van 1 789 gebouwd werd en meer dan 110 meter hoog is, zodat de Notre-Dame er precies in past. Meer info www.ladefense.fr

De Parijse Belle Epoque van 1900 was zo trots en welvarend dat de stad besloot zijn weelde te etaleren in de vorm van een tweede wereldtentoonstelling. Het Grand Palais, het Petit Palais en de Pont Alexandre III over de Seine verrezen uit het niets. Het prachtige glazen dak van het Grand Palais is onlangs gelukkig hersteld. De westvleugel huisvest de Galeries Nationales met prestigieuze exposities, in de oostvleugel zit het Palais de La Découverte met het Planetarium. Geopend van 10-20 uur; woensdags van 10-22 uur. Dinsdags gelsoten. Meer info www.rmn.fr

De gewone soldaat die in de 17e eeuw invalide uit de oorlog terugkwam, kon alleen nog maar gaan bedelen. Uit menslievendheid of om Parijs van zijn hordes bedelaars te verlossen, liet Louis XIV een tehuis oprichten voor deze gehandicapte oudgedienden. Achter de schitterende gevel bevindt zich het Musée de l'Armée met een uitgebreide collectie militaria. In het midden van het complex ligt de Dôme des Invalides met zijn vergulde dak. Hier staat de graftombe van Napoleon Bonaparte waarvan de stoffelijke resten zich nu in de crypte bevinden. Dagelijks geopend van 10-18 uur apr-sep; 10-17 uur okt-mrt. Meer info www.musee-armee.fr

De Gallische stam de Parisii vestigde zich rond 250 v.C. op dit schilderachtige eiland. Ze werden in 52 v.C. verdrongen door de binnenvallende Romeinen, die het eilandje verbouwden en versterkten. Het bleef de zetel van de Franse politieke macht tot in de 14e eeuw, toen Charles V zijn paleis naar het Louvre verplaatste. In de 18e eeuw verdreef baron Haussmann de gewone man van het eiland naar het oostelijk deel van Parijs en ontwikkelde het hele gebied opnieuw. Het is nu een van de topattracties van Parijs met de Sainte-Chapelle, de Conciergerie en het Palais de Justice, de kleurige bloemenmarkt en vooral de Notre-Dame.

Of je nu bij het Panthéon was of geluncht hebt in Saint-Germain, deze tuinen zijn een ideale plek om uit te rusten tussen de sierlijke beelden. Het park werd aangelegd met de bouw van Palais de Luxembourg voor Marie de Medici, weduwe van Henry IV, in het begin van de 17e eeuw, maar kreeg meer grandeur in de 19e eeuw. In de zomer kunnen kinderen hier bootje varen op de vijver en naar het poppentheater gaan. Er zijn ook tennisbanen.

Je zou bijna vergeten dat je in het centrum van een wereldstad bent in deze tuin. Omgeven door booggalerijen met winkeltjes, galeries en cafés, is het een heerlijke plek om de drukte van de stad te ontvluchten. 

Deze Franse 17-eeuwse tuin hoorde bij het vroegere Tuilerieënpaleis en strekt zich uit van het Louvre tot aan het Place de la Concorde. In de zomer zorgt het reuzenrad voor een spectaculair uitzicht over Parijs. In de tuin vind je gezellige cafeetjes, vijvers en prachtige beelden.

Montmartre 

Montmartre is het hoogste punt van Parijs. Drukke boulevards lopen ten noorden van het hart van Parijs, maar de wijken achter de boulevards hebben de dorpse charme van vroegere tijden behouden. De imposante basiliek Sacré-Coeur (zie p. 1 3) die hoog boven Parijs uitsteekt, beheerst dit gebied. Verscholen achter de kerk ligt de oude artiestenwijk, beroemd geworden door kunstenaars als Matisse en Picasso, die hier leefden en werkten voor de Eerste Wereldoorlog, en recenter door de film Moulin Rouge. Toen de kunstenaars tussen de twee wereldoorlogen wegtrokken naar goedkopere plekken in Montparnasse, namen drommen toeristen, bijna onvermijdelijk, de wijk over. Honderden souvenirwinkels, cafés en straatartiesten (niet allen even getalenteerd helaas) vormen dé attractie voor duizenden toeristen. De wijk heeft zijn aantrekkelijke bohémienachtige sfeertje wel weten te behouden.

Tussen de twee wereldoorlogen, toen Montmartre gezapig en duur werd, vestigde een nieuwe generatie kunstenaars, schrijvers en fotografen zich in Montparnasse. Ateliers (studio's) schoten als paddenstoelen uit de grond en in de cafés werden hartstochtelijke discussies gevoerd. Het duurde alleen niet lang; met het eind van de Tweede Wereldoorlog was Parijs een stuk serieuzer geworden, handel en financiën waren inmiddels belangrijker dan kunst.

De hemelshoge Tour Montparnasse (die de horizon niet weinig vervuilt) drukt zijn stempel op de wijk, maar sommige ateliers en galeries zijn er nog. Interessant is de begraafplaats waar Jean-Paul Sartre, André Citroën en Serge Gainsbourg zijn begraven. Aan de Boulevard Montparnasse liggen veel cafés en restaurants.

Het Carnavalet bestaat uit twee herenhuizen of hôtels en beschrijft de geschiedenis van Parijs. Van de compleet gemeubileerde vertrekken in renaissancestijl tot de vroeg 20e-eeuwse balzaal die afkomstig is uit het Hôtel de Wendel. Maandags gesloten.

Eén van de belangrijkste bezienswaadigheden in Parijs is natuurlijk het Louvre. Hier hangt het beroemdste schilderij de Mona Lisa van Leonardo da Vinci. Het enorme gebouw is in de 12e eeuw begonnen als een vesting, waarvan de resten in de kelders nog te zien zijn. Door de eeuwen heen is het door elkaar opvolgende koningen uitgebreid, maar de piramidevormige ingang op de binnenplaats die door architect I.M. Pei in 1989 werd toegevoegd, is wel de radicaalste verandering. Dit museum is immens groot, dus haal een plattegrond bij de receptie en overleg eerst wat je wilt gaan zien. Het is raadzaam om kaartjes te reserveren om lange wachtrijen te omzeilen. Dagelijkse geopend van 9-18 uur op donderdag en zaterdag-maandag en van 9-22 uur op woensdag en vrijdag. Dinsdags gesloten. www.louvre.fr

Dit 15e-eeuwse op de ruïnes van Romeinse, die binnen het huidige gebouw liggen. Het museum bezit middeleeuwse kunst en kunstvoorwerpen en de omliggende tuinen zijn zoals in de middeleeuwen.

Dit museum ligt aan de linker oever van de Seine en was oorspronkelijk een treinstation uit het begin van de 20e eeuw. Het klassieke Beaux-Arts station werd in 1939 gesloten en dreigde onder de sloophamer te verdwijnen tot het in de jaren '70 gered werd met instemming van het volk. Het opende uiteindelijk in 1986 als een museum voor kunst uit de periode 1848 tot 1914 inclusief het impressionsime. Vergeet vooral Renoir's Bal du moulin de la Galette, Degas' danseresjes en Monet's waterlielies niet. Meer info www.musee-orsay.fr

Het Hôtel Salé werd in 1986 omgebouwd tot museum om de enorme hoeveelheid Picasso's te huisvesten die na zijn dood in 1973 aan de staat werd nagelaten. De collectie geeft een overzicht van al zijn verschillende periodes. Het herenhuis heeft zijn originele 17e-eeuwse karakter behouden. Meer info www.musee-picasso.fr

Dit excentrieke gebouw is ontworpen door Jean Nouvel en vormt een vreemd element aan de oever van de Seine. De collectie bestaat uit zo'n 300.000 stukken etnische kunst uit Afrika, Oceanië, Azië en Amerika, waaronder beelden, stoffen, objecten en sieraden. Meer info www.quaibranly.fr

Veel van het werk van Rodin is in dit 18e-eeuwse herenhuis samengebracht, vooral de marmeren en bronzen beelden, waaronder zijn twee bekendste werken Le Baiser en Le Penseur. In de rozentuin met sierlijke vijvers staat meer van Rodin's werk, zoals studies voor Les Bourgeois de Calais. Meer info www.musee-rodin.fr

De eerste steen voor deze kolossale kerk werd in 11 63 gelegd, maar 170 jaar en veel veranderde bouwkundige inzichten later, werd hij pas voltooid. Tijdens de revolutie van 1789 werden veel beelden van koningen en heiligen vernield en kreeg de kathedraal de naam Tempel van de Rede, maar raakte in verval. De restauratie begon in 1841 en duurde 25 jaar. Let vooral op het grote roosvenster met glas in lood. Dagelijks geopend van 8-18.45 uur en tot 19.15 uur op zaterdag en zondag. Meer info www.notredamedeparis.fr 

Tegenover de Eiffeltoren aan de andere kant van de Seine ligt het Palais de Chaillot (of Trocadéro). Gebouwd in 1937 voor de Wereldtentoonstelling is het een voorbeeld van megalomaan neoclassicisme. Dit gebied heeft de grootste museumdichtheid van de stad, met in het paleis zelf al enkele musea:

• het Musée National de la Marine
• het Musée de l'Homme
• het nieuwe Cité de l'Architecture et du Patrimoine
• Théâtre National de Chailiot

Louis XV was in 1744 zo opgelucht dat hij zijn ziekbed overleefd had, dat hij als dank opdracht gaf om deze enorme kerk te bouwen. Ironisch genoeg was hij allang dood toen in 1789 het bouwwerk af was, maar omdat revolutionair Parijs niet in de stemming was om kerken in te wijden, werd het in 1790 een tempel van de revolutie. Het is nu een staatsmonument. Het schaars verlichte, stille interieur bevat de tombes van Voltaire, Victor Hugo en Emile Zola en feeërieke fresco's van Pierre Puvis de Chavannes. 

Dit prachtige met zuilen versierde gebouw is tegelijk gebouwd met het Grand Palais. Het huisvest de topcollectie van het Musée des Beaux-Arts. Meer info www.petitpalais.paris.fr

In juli van het jaar 1789 werd hier de Bastille, de gevangenis, bestormd door het volk om vrijlating van de gevangenen af te dwingen. Dat het er op dat moment slechts zeven waren deed er niet toe; het gevang was het symbool van de corrupte staat met de koning aan het hoofd. Er is niets meer dat aan de vesting doet herinneren. De 51.5 meter hoge bronzen Colonne de Juillet in het midden van het plein werd opgericht ter nagedachtenis aan de opstandelingen die stierven in de revoluties van 1830 en 1848. Het plein is het middelpunt van feestelijkheden op Quatorze Juillet, op deze dag wordt de Franse onafhankelijkheid groots gevierd.  

Dit plein heette oorspronkelijk Place Louis XV en was het toneel van meer dan 1000 executies tijdens de Franse Revolutie. De roze granieten obelisk in het midden geeft de plaats aan waar Louis XVI onthoofd werd. Tegenwoordig is het grootste gevaar hier niet meer de guillotine, maar het voorbijrazende verkeer dat van alle kanten tegelijk komt. 

Het is verbazingwekkend dat dit elegante plein intact gebleven is gezien de woelige geschiedenis. Het eerste monument dat het plein sierde was Louis XIV te paard, dat al snel door de revolutionaire meute neergehaald werd. Napoleon verving het door een bronzen zuil gemaakt van buit gemaakte kanonnen bij Austerlitz, maar deze werd in 1871 door de Communards vernield. Nu staat hier een zuil met een replica van Napoleon op de top, die drie jaar later vervaardigd werd. Aan het plein liggen de duurste juweliers van de stad en het eerste César Ritz hotel. 

Dit gebied op de linkeroever van de Seine heeft een rijk verleden. Sporen van de Romeinen, die zich hier vestigden in 200 v.C., zijn de thermen te zien in het Musée de Cluny (zie p.9); in de 12e eeuw was de wijk een centrum van geleerdheid dat studenten uit heel Europa aantrok, maar met het uitbreken van de Revolutie in 1789 werd de universiteit gesloten. Napoleon Bonaparte heropende de Sorbonne als een steunpilaar voor zijn onderwijshervormingen en blies de wijk weer nieuw leven in. Er ontstond een linkse intelligentsia die de basis vormde voor de opstanden in de 19e eeuw. Hier vonden ook de studentenrellen van 1968 plaats. De wijk is levendig en heeft veel restaurantjes (goedkoop en wisselend van kwaliteit) die druk bezocht worden door studenten en toeristen, maar de middeleeuwse sfeer is nog behouden.

In 1870 lag het Pruisische leger voor Parijs en sneed de toevoer van levensmiddelen af. Twee rijke katholieken beloofden een kerk op te richten als de stad gespaard bleef. Niet zonder de prijs te betalen — het verlies van Elzas-Lotharingen en een boete — trokken de Pruisen zich terug. En dus werd deze blinkend witte basiliek (met een fantastisch uitzicht over Parijs) in 1914 voltooid. Het interieur is een zee van schemerig kaarslicht en exotische kapellen. Meer info www.sacre-coeur-montmartre.com

Louis IX liet deze prachtige kerk bouwen voor zijn verzameling relikwieën. De ruimte boven heeft prachtige glas-in-loodramen die een schitterend spel van licht geven, vooral laat in de middag als het zonlicht door het roosvenster valt. 

Natuurlijk de belangrijkste bezienswaardigheid in Parijs is de Eiffeltoren. 10.000 ton staal en 2.500.000 klinknagels moeten het bekendste gebouw van Parijs bij elkaar houden. De toren is ontworpen door Gustave Eiffel voor de wereldtentoonstelling van 1889 en was met 320 meter het hoogste gebouw ter wereld tot het Empire State Building gebouwd werd. Als je fit genoeg bent, kun je de 700 treden naar de tweede verdieping met het Jules Verne restaurant proberen. Of je neemt de lift helemaal naar de top, waar je op een heldere dag wel 80 km ver kunt kijken. Dagelijks geopend van 9.30-23.45 uur van september t/m mei en van 9-00.45 uur van juni t/m augustus. Meer info  www.toureiffel.paris

In 1624 werd bij het gehucht Versailles, ongeveer 20 km ten westen van Parijs, een jachtslot van rode baksteen en zandsteen voor koning Lodewijk XIII opgetrokken. Lodewijks zoon Lodewijk XIV zou het uitbreiden tot reusachtig bouwwerk in een 800 ha. groot domein. De eerste architect was Louis Le Vau. In 1680, onder leiding van de architect Jules Hardouin-Mansart, werd het kasteel enorm vergroot. Het interieur werd door Charles Le Brun ontworpen. Het is een van de grootse kastelen van de wereld, het grootste van Europa en staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Het kasteel van Versailles was bekend om zijn weelderige hoffeesten en strenge protocol , het is daarom het symbool bij uitstek voor het Ancien Régime. Men schat dat er op het einde van de regeerperiode van Lodewijk XIV, dagelijks ongeveer 3000 tot 10.000 hovelingen in Versailles verbleven. De ene uit nieuwsgierigheid, de andere om relationele motieven maar ook velen om hun brood te verdienen. Het kasteel, de voornaamste residentie van de Franse koning, was ook het regeringscentrum en het militaire hoofdkwartier van Frankrijk. Het kasteel is het hele jaar te bezoeken. Bezoekers kunnen gebruikmaken van een audio tour in meerdere talen.