Reisadvies Tunesie

Hier vindt u nuttige reisadviezen en tips voor een vakantie naar Tunesie. O.a. informatie over reisdocumenten (paspoort, visum) en culturele zaken.

Veiligheid Tunesië - reisadvies
Tunesie was altijd een geliefd land om op vakantie te gaan. Door de onrust in het noorden van Afrika en het Midden Oosten en de recente aanslagen worden voorlopig alle reizen naar Tunesie (nog steeds) ontraden, al denken sommige reisorganisaties daar anders over. Wij raden u aan om het reisadvies van het ministerie van buitenlandse zaken goed in de gaten te houden.

Geldzaken
De Tunesische munt is niet inwisselbaar en er mogen geen Tunesische Dinars worden in- of uitgevoerd. Voor € 1 krijg je ca 2,2 Tunesische Dinars (dec 2015). Deviezen kunnen vrij worden ingevoerd. Bij hogere bedragen is een deviezenaangifte aan te bevelen. Bewaart u uw wisselkwitanties, u hebt deze nodig als u dinars wilt terugwisselen bij het vertrek. 

Douane
Behalve persoonlijke zaken zijn vrij van belasting: 200 sigaretten, 100 sigaren of 500 gram tabak. Alcohol tot 25 procent: 2 liter, meer dan 25 procent: 1 liter. Van videocamera's en waardevolle zaken wordt een aantekening in uw paspoort gemaakt om de uitvoer te kunnen controleren.

Elektriciteit
De netspanning is 220 volt, in Zuid-Tunesië soms nog 110 volt. Overal zijn stopcontacten met kleine gaten. Het is aan te raden een verloopstekker mee te nemen.

Inlichtingen
Tunesische Verkeersbureau Nederland
Muntplein 2 III, 1012 WR Amsterdam, tel. 020-6224971

Tunesische Verkeersbureau België
Ravensteingalerij 60, 1000 Brussel, tel. 02-5112893

Meer tips voor vakanties naar Tunesie
Reisinformatie Tunesie
Tunesie Reizen

Reisdocumenten
Voor een reis naar Tunesië hebt u een geldig paspoort nodig, voor een verblijf van meer dan drie maanden bovendien een visum.

Ambassades
Belgische Ambassade
Rue du 1er Juin 47, 1002 Tunis, tel. 01-781655, Postadres: Boîte Postale 24, 1002 Tunis

Nederlandse Ambassade
Rue Meycen 6-8, 1082 Cité El Mahrajane Tunis, tel. 01-799442, 797724, Postadres: Boîte Postale 47, 1082 Cité El Mahrajane Tunis

Tunesische Ambassade België
Tervurenlaan 278, 1150 Brussel, tel. 02-7717395

Tunesische Ambassade Nederland
Gentsestraat 98, 2587 HX Den Haag, tel. 070-3512251

Tijdsverschil Tunesië
Tunesië hanteert de Centraal-Europese tijd (UTC +1, maar hanteert geen zomertijd zoals in Nederland en België. Hierdoor is er tijdens onze zomertijd een tijdsverschil van -1 uur. Meer informatie .....

Alcohol
Tunesië is een islamitisch land en de koran verbiedt het gebruik van alcohol. Streng gelovige moslims houden zich aan dit verbod. De verkoop van alcohol is van 12.00 tot 20.00 uur in winkels en bars met vergunning toegestaan, behalve op vrijdag, de dag die voor Arabieren is wat de zondag is voor westerlingen.

Ondanks het verbod van de koran worden grote hoeveelheden alcoholische drank geconsumeerd. Het eenvoudiger deel van het volk houdt het op bier en wijn, whisky is de lievelingsdrank van de hogere kringen. In toeristenhotels en de betere restaurants kunt u altijd uw drankje krijgen.

Arabische muziek
Tunesiërs houden veel van muziek. De Arabische muziek die u hier op straat en bij de mensen thuis hoort, heeft niets gemeen met de westerse muziek. De Arabische muziek is verbonden met de islamitische wereld en met het islamitische geloof.

De historische en geografische oorsprong van deze muziek ligt in Bagdad, vanwaar de musicus Zyriab in de 9de eeuw naar het Moorse Spanje vluchtte. In de 13de eeuw namen de uit Andalusië naar Noord-Afrika terugkerende moslims zijn muziek met zich mee. Toch heeft de malouf, een bepaalde vorm van klassieke muziek, niets met de Spaanse flamenco te maken.

De malouf was eerst de traditionele muziek van de gegoede burgerij (in de steden) en werd langzamerhand het lied van de man in de straat. De liederen die men nu hoort, zijn vaak van Egyptische herkomst. De muziek is zeer ritmisch, maar voor westerlingen vaak druk en moeilijk te begrijpen. Ze baseert zich namelijk altijd op de melodie, niet op de harmonie en wordt in kleine en niet in grote terts geschreven.

De instrumenten die bij de malouf gebruikt worden, zijn citers, mandolines, violen, luiten, fluiten, een tamboerijn en de darbouka. Op het land klinkt de darbouka, het belangrijkste instrument, luider en ritmischer. Met de zummara (boerenfluit) en trommels erbij wordt zo een heel bijzonder resultaat bereikt.

Als u verder naar het zuiden gaat, zult u een steeds grotere Afrikaanse invloed op de muziek van het land bespeuren.

Berbers
De Berbers zijn de oorspronkelijke bewoners van Tunesië. Meer dan 5000 jaar geleden kwamen ze uit Zuid- en West-Europa en ook uit de Sahara en vestigden ze zich in de Maghreb. Later trokken ze zich voor de diverse landveroveraars terug in de bergen en leefden ze van landbouw en veeteelt. Omdat ze goede ruiters waren, werden de Berbers vaak door vreemde heersers aangemonsterd voor krijgstochten.
In de 7de eeuw begon de islamisering en arabisering. Wat bleef was de trouw aan de maraboets, de heiligen met hun religieuze en magische rituelen. Een Berberdialect van het Zenata-volk wordt in het westen en zuiden van het land nog steeds gesproken. Vrouwen staan bij de Berbers in hoog aanzien.

Buikdans
Voorstellingen met buikdans zijn uitermate geliefd. Steeds meer restaurants nodigen voor de avond een oriëntaalse muziekgroep met buikdanseressen uit om de gasten te vermaken. In de hotels worden deze voorstellingen beschouwd als belangrijkste attractie voor toeristen. Ieder kind op straat beheerst de ritmische bewegingen die bij de buikdans horen perfect, terwijl wij daar dagen voor zouden moeten oefenen.

De dans is niet alleen een erotisch schouwspel, maar ook een uiting van pure levensvreugde. Als op een volksfeest de slagen van de darbouka klinken, klappen de omstanders in de maat en buikdanseressen zijn er altijd wel te vinden.

Gebed
Zesmaal per dag roept de muezzin op tot het gebed. Iedere moslim is verplicht elke dag vijf keer te bidden. Het eerste gebed voor zonsopgang salat el fejer is een toegift, gewenst door de profeet, maar niet verplicht. Elke ochtend klinkt de roep 'bidden is beter dan slapen' over het land. Vroeger stond de muezzin hooguit met een spreekbuis op de minaret, maar tegenwoordig wordt bijna overal een band afgedraaid die, krachtig versterkt door enorme luidsprekers, de gelovigen oproept of anderen uit hun slaap haalt.

Gelovigen die geen gelegenheid hebben om naar de moskee te gaan, mogen thuis hun gebeden zeggen. Voor het geval dat er overdag geen mogelijkheid is geweest om te bidden, mogen alle vijf gebeden 's avonds achter elkaar gezegd worden.

Hammam
De hammam is het Moorse bad, ook bain-maure genoemd. Badhuizen zijn er in iedere wijk van de stad en in alle dorpen. Ze worden goed bezocht, de koran schrijft reinheid voor. In veel huizen zijn geen badkamers, vaak geen warm, soms helemaal geen stromend water. U herkent de baden aan hun koepelvormige groene gewelven en de vele bonte doeken die op het dak liggen te drogen.

In steden als Korbous en Hammam-Lif zijn warmwaterbronnen te vinden, maar als die er niet zijn, zorgen grote ketels voor stoom en heet water, waarmee men zich overgiet. Daarbij wordt langzaam overgegaan van heet naar lauw tot koud water.

Voor een klein bedrag extra kunt u een massage krijgen en daarna kunt u zich op een brits in een zijkamer ontspannen. Het is een inspannende, maar ook ontspannende ceremonie. Mannen en vrouwen hebben gescheiden bezoektijden.

Islam
De soennitische islam is in Tunesië de staatsgodsdienst. De islam erkent in Allah de enige god en schepper van alle dingen. Mohammed is zijn profeet. Abraham, Jakob, Mozes en Jezus worden eveneens als profeten van de islam beschouwd. De koran (als grondslag van het geloof) geldt echter in Tunesië niet meer als wet, zoals in veel andere Arabische landen wel het geval is. De rechtspraak geschiedt naar Europese normen. De conservatieve fundamentalisten, die in de Maghreb 'integristen' worden genoemd, zijn het daarmee niet eens: ze zijn tegen de prestatie- en consumptiemaatschappij, die door de huidige regering wordt gepropageerd, en ze willen als politieke partij worden toegelaten.

Moskeeën
Alleen buiten de gebedstijden mogen ongelovigen in de heilige stad Kairouan en in een paar andere plaatsen de binnenplaats van de moskee betreden. Op feestdagen zijn alle moskeeën fel verlicht rond de minaret. De gebedszaal van de moskeeën is met tapijten en matten bekleed, waarop niemand met schoenen mag lopen. Een zuilengalerij voert naar de minbar (preekstoel) en de mihrab (gebedsnis), die beide naar Mekka gericht zijn.

In vergelijking met veel christelijke kerken komen de binnenruimten van de moskeeën op het eerste gezicht kaal over, aangezien de koran het afbeelden van mens en dier verbiedt. De enige versiering bestaat uit arabesken en kalligrafieën. moskeeën zijn vooral indrukwekkend door de soberheid van de architectuur.

Ramadan
De vastenmaand ramadan valt elk jaar tien of elf dagen eerder. De islamitische kalender gaat uit van het maanjaar en niet zoals de Gregoriaanse kalender van het zonnejaar. Tijdens de ongeveer 28 dagen van de ramadan, van de nieuwe maan tot de nieuwe maan, mogen de gelovige moslims van zonsopgang tot zonsondergang niet eten, drinken en roken. Gelovige moslims houden zich hieraan. De meeste cafés, bars en restaurants zijn dan overdag gesloten.

Op het platteland wordt u nergens bediend (de toeristische gebieden vormen een uitzondering). 's Avonds daarentegen, na de roep van de muezzin, wordt er vorstelijk gegeten. De maaltijden duren voort tot diep in de nacht. Kinderen, reizenden, zwangere vrouwen en zieken hoeven zich niet aan de ramadan te houden.

De arbeidstijd is korter in deze maand, men werkt van 9.00 tot 15.00 uur. Bijna alle winkels in de soeks gaan in de tweede helft van de maand na het avondeten open. Overal doen de mensen inkopen en vieren ze feest. Er is dan volop volkstheater met buikdanseressen en er zijn marionettentheaters. Folklore en Arabische muziek vieren hoogtij. Deze feesten moet u beslist meemaken.